donderdag 11 juni 2015

Tot later...

Lieve Allemaal,
Wow.
Deze maanden zijn voorbij gevlogen!
Vandaag vlieg ik weg uit El Paso. Mijn koffers zijn volgepakt met t-shirts, warme truien,  jurkjes, broeken, schoenen, kaartjes, fotos en vooral heel veel fijne herinneringen, waardevolle  levenslessen en nieuwe vriendschappen. Ik ga het hier zo ontzettend missen. Het was een geweldig jaar en ik had het echt voor geen goud willen missen. Ik ben zo ontzettend dankbaar voor de kans die heb gekregen en zou zo weer doen. Allereerst wil ik mijn gast gezin bedanken voor alles wat ze voor mij betekent hebben, daarnaast natuurlijk mijn eigen ouders dat ze me deze kans hebben gegeven en natuurlijk iedereen die me dit jaar gesteund heeft door bijvoorbeeld mijn blog te lezen. Het is even zwaar; dit is geen afscheid, maar een "tot ziens!" en ik ben van plan zoveel mogelijk in contact te blijven met iedereen die hier iets voor mij betekend heeft. Om heel eerlijk te zijn weet ik niet zo goed wat ik nu nog moet vertellen, want ik hoop dat de verhalen spontaan zullen komen. Maar goed, geen getreur want voor ik dit land verlaat ga ik eerst nog een hele bijzondere reis maken. Ik vlieg naar Los Angeles om vanuit daar met andere lotgenoten dwars door het land te touren; ik ga veel zien en heb er super veel zin in. Het kan zijn dat ik weinig internet verbinding heb dus ik denk dat jullie van me horen als ik weer thuis ben (3 Juli). Natuurlijk zal ik wel veel foto's maken en opschrijven wat ik mee maak. Tot snel.

Heel veel liefs,
Valerie

donderdag 7 mei 2015

Pasen & Prom

Lieve allemaal,
Zoals jullie wel gemerkt hebben ben ik heel goed in het uitstellen van blog berichten schrijven. Ik kan wel weer met allerlei smoesje komen maar de waarheid is, soms heb ik er gewoon niet zo veel zin in. En dat terwijl ik juist heel graag iedereen wil vertellen over mijn avonturen en iedereen heel graag op de hoogte wil houden van alles wat ik meemaak! Excuses daarvoor.
Op 5 april was het ook hier in Amerika pasen (dus niet zoals in Nederland op 2 dagen). We vierden dit bij een familie lid thuis en het was heel erg gezellig. Natuurlijk was het mooi weer (rond de 25 graden) en er was veel lekker eten (voornamelijk Mexicaans eten). We hebben touwtje gesprongen en bellen geblazen haha. Daarna was het tijd voor het tijd voor het eieren zoeken. Alle kinderen deden mee. Sommige eieren hadden bloem of confetti aan de binnenkant en het was de bedoeling die dan op iemands hoofd kapot te slaan. Eerlijk gezegd vond ik dit zo'n leuk idee dat het me wel wat lijkt om thuis te introduceren. Sommige eieren hadden overigens geld voor de gelukkige vinder.  Daarna was het tijd voor een waterballonnen gevecht; er was ook een zwembad (een echt zwembad) en daar moest iedereen natuurlijk even ingeduwd worden.

Afgelopen zaterdag was echt een van de hoogtepunten van dit jaar: PROM!! Prom is een gala georganiseerd voor de laatste en 3e jaars. In tegenstelling to homecoming (zie mijn eerdere blog post) was het de bedoeling dat de meisjes een lange jurk droegen. Omdat ik een 3e jaars was en Vivian (mijn host-sister) een tweede jaars (die mogen officieel niet komen) nam ik haar mee als mijn gezelschap. De meeste mensen komen met een date, maar als je die niet hebt kun je natuurlijk ook met je vrienden gaan. Bij mij op school word prom niet grotendeels betaald door de school en zijn de studenten die een kaartje kopen dus verantwoordelijk voor het budget. Mijn school is vrij groot; er waren veel mensen en dus was er een vrij groot budget. Dit was wel te merken. Het feest was buiten in enorme tenten (het was 30 graden die avond dus dat kon prima) en de locatie was prachtig. Alles was heel mooi aangekleed en het was heel professioneel opgezet. Iedereen zag er op z'n best uit; jongens in het pak en meisjes op hoge hakken en in een lange jurk. Sommige mensen arriveerden zelfs in een limo. Het feest was afgelopen om 12:00 uur 's avonds en daarna zijn we nog wat gaan eten. Het was fantastisch
.


Ik beself me trouwens dat het al bijna weer tijd is om afscheid te nemen hier in El Paso. Echt heel erg jammer, want voor mijn gevoel ben ik hier pas net. De tijd is gevlogen en het was fantastisch. Ik had het voor geen goud willen missen en kan het aan iedereen aanraden. Tijdens mijn verblijf hier heb ik zoveel geleerd en zoveel meegemaakt. Ik denk dat ik nog 2 of 3 blog berichten zal schrijven tot ik weer thuis ben...
Anyways,
Veel liefs,
Valerie 

zaterdag 21 maart 2015

Van alles en nog wat in Amerika

Hey,
Ik hoop dat mijn lange afwezigheid voor niet al te veel teleurstelling heeft gezorgd, maar dat zal vast wel mee vallen. Hoe langer ik hier ben, hoe meer ik aan alles wen en op een gegeven moment zijn sommige dingen voor mij niet meer zo interessant om te vertellen. Natuurlijk zijn er heel veel dingen die jullie niet weten, maar die voor mij al vanzelfsprekend zijn geworden. Ik kwam hier achter toen mijn moeder op bezoek kwam en dus besloot ik maar weer eens een update te doen van mijn leven hier en natuurlijk om te vertellen hoe ik mijn voorjaars vakantie heb doorgebracht. Afgelopen week heb ik het best "druk" gehad op school met de "finals" die we hebben elke 9 weken en natuurlijk ook met het oefenen van de onze "show" voor de one-act play competion (volgende week donderdag is de eerste ronde op Eastlake High School in El Paso).

In de voorjaars vakantie is mijn moeder overgekomen om een week met mij en mijn gast gezin door te brengen. Heel erg leuk en bijzonder natuurlijk omdat ik haar al 7 maanden had moeten missen. (Voor de mensen die mijn blog lezen via STS.nl; sommige partner organisaties staan een bezoek van familie tijdens het jaar niet toe, andere wel). Op dinsdag ochtend zijn we haar van het vliegveld komen halen; dit was een heel bijzonder moment. Daarna reden we naar het hotel waar wij (mijn moeder en ik) voor een week zouden verblijven. Die avond ontmoette zij voor het eerst mijn host-dad die overdag op zijn werk was. De volgende dag namen mijn host-mom en -sister ons mee naar Las Cruses (New Mexico) en Mesilla (Dit had iets te maken met het verhaal van Billy the Kid?!). Op donderdag besloten mijn moeder en ik de stad een beetje verkennen. Ik nam haar mee naar IHOP (International House of Pancakes), want dit is echt een van mijn favoriete restaurants. Wij, als Nederlanders, zouden echt verbaast zijn over de grote porties en gratis 'refills' van de meeste drankjes. Maar goed, je kunt altijd om een box vragen en het overgebleven eten meenemen; dit is heel normaal. Ook de 'Amerikaanse' winkels mochten niet aan haar voorbij gaan. Opzich hebben wij een aantal van deze winkels ook, maar lang niet alle. Hier zijn overdekte winkel centra ook meer aan de orde dan bij ons. Op vrijdag nam mijn host-dad een dag vrij om een bezoek te brengen aan het de twee-uur-rijden Carlsbad Caverns (New Mexico). Zelf was ik hier nog nooit geweest, maar het was helemaal de moeite waard. Helaas was de natuurlijke ingang waarbij je zelf de grotten in mag lopen gesloten, dus gingen we met een lift naar beneden. 




Op zaterdag was het tijd om de familie in Mexico te bezoeken want die zaten de popelen om mijn moeder te ontmoeten. Dit was heel gezellig. Ze hadden allerlei eten voor ons klaargemaakt en ze wilden zelfs graag nog even skypen met de familie die achtergebleven was in Nederland. 

Op zondag bereidde mijn host-dad zijn geliefde steak en zalm van de grill: mijn favoriet! De tijd vloog en voor ik het wist moest ik helaas alweer afscheid nemen van mijn moeder. Gelukkig heeft ze een goede reis gehad en is ze nu weer veilig thuis. Tot over 4 maanden!

Verder ben ik de komende tijd nog even heel heel druk met toneel, want om ver te komen in de wedstrijd moet alles perfect zijn. Daarnaast mag de show maar 40 minuten duren en hebben we 7 minuten om de set op te zetten en 7 minuten om het af te breken: een lastige opgave waarvoor ik als Stage Manager verantwoordelijk ben, maar des te meer kan ik er van leren. Wens ons succes! 
Gelukkig gaan we morgen naar Cirque du Soleil zodat ik kan zien hoe het moet haha.

Tot schrijfs.

Liefs,
Valerie. 

zondag 8 februari 2015

Januari

Hallo Allemaal,
We zijn weer een maand verder en dus een maand dichter bij mijn thuis komst (dat is sneller dan je denkt). Voor m'n vertrek vroegen veel mensen of ik een jaar(10 maanden) niet te lang vond en niet liever een half jaar zou willen gaan en achteraf ben ik heel blij dat ik dat niet gedaan heb. Er is nog zo veel wat ik wil doen en leuke dingen die op de planning staan die ik anders niet zou kunnen doen!
Het spijt me trouwens dat ik niet meer elke 2 weken wat schrijf op mijn blog, maar eigenlijk is er altijd wel wat waar ik heel druk mee ben. Ondanks het feit dat ik weinig tot geen tijd in mijn school werk hoef te besteden ben ik veel tijd kwijt aan dingen die met school te maken hebben.
Volgens mij heb ik in mijn vorige blogpost geschreven over audities de er aan zaten komen. De auditites van Shrek de musical gingen niet door omdat de show gecanceled is (dit vond ik zelf ook echt heel erg jammer want ik heb altijd al een musical willen doen). Gelukkig ben ik wel Stage Manager geworden voor de UIL 1 act play show/wedstrijd. Dit is een wedstrijd waarbij je een 40 minuten voorstelling opvoert voor een jury en de school die dat het beste doet wint (je kunt geloof ik steeds een ronde verder en de beste is winnaar van de staat). Als Stage Manager ben je verantwoordelijk voor eigenlijk bijna alles wat op het podium gebeurt. De Stage Manager heeft heel veel taken, maar zorgt er kort gezegd voor dat alles georganiseerd verloopt. Dit is totaal nieuw voor mij, dus ik hoop veel te leren. We repeteren van maandag t/m donderdag van 4 tot 6 uur.
Aan het begin van de maand heb ik met Vivian Churros gemaakt. Ze doen me denken aan oliebollen, maar zijn langwerpig.
Zoals je kunt zien was het niet echt goed gelukt

Verder zijn we deze maand naar Ruidoso(New Mexico) geweest. Zoals je je misschien wel kunt herinneren waren we hier in augustus ook geweest om te wandelen, maar dit keer gingen we sleeen. Ruidoso is in de zomer een populaire plek om te wandelen en in de winter kun je er skieen. 




Tegen het einde van de maand kregen we zelfs in El Paso sneeuw! (dit is echt heel bijzonder) en hoewel El Paso de Franklin Bergen heeft konden we helaas niet skieen of iets dergelijks. Omdat El Paso niet voorbereid is op sneeuw op wat voor manier dan ook brak de paniek uit. Iedereen mocht eerder naar huis van school (hier begreep ik echt niks van. Waarom sturen ze iedereen naar huis als het gevaarlijk is om te rijden?) en de volgende ochtend begon school om 10:45 in plaats van kwart voor 8:45. 
 Die avond was het Coronado(mijn high school) invades Franklin(onze "rivaal" school) theater night. Dit houdt in dat mensen in mijn theater klas gingen kijken naar de opvoering van het Franklin theater. Ik moet toe geven dat ze het best goed deden. De week erop kregen we de kans om net Carrie de Musical te zien op de Universiteit in El Paso (UTEP). Dit was ook heel erg leuk. 
    Volgende week ga ik met de UIL groep naar Eastlake high school (ook een high school in El Paso) voor de voorbeidingen op de wedstrijd. Dit betekent dat we daar dus heen gaan in een gele, Amerikaanse school bus!!! Ik heb er heel veel zin in en ik zal er aan het einde van de maand meer over schrijven op mijn blog. 
Ohja, ik heb mijn Entrepreneurship klas omgeruild voor Frans 3 (veel leuker). Opzich is dit nu mijn "lastigste" vak en mijn lerares spreekt alleen maar Frans tegen ons (help!). Volgens mij was dit lang niet alles, maar ik denk dat de meeste verhalen spontaan zullen komen als ik weer terug ben. 
Ik heb trouwens gehoord dat niet iedereen helemaal in de gaten had hoe je een reactie kunt plaatsen, dus als je vragen heb of gewoon een reactie wilt achter laten kun je me mailen.

valerieeikema@hotmail.com 

Liefs,
Valerie 

vrijdag 2 januari 2015

December

Lieve allemaal,
De feest maand van het jaar is (helaas) weer voorbij en dat betekent dat ik weer veel heb om over te schrijven op mijn blog. Ik realiseerde me vandaag ook dat ik hier al bijna 5 maanden ben; ik ben jammer genoeg alweer op de helft!

De maand December begon heel erg druk. Elke dag repeteerde ik 2 tot 3 uur met de theater klas voor de uitvoering van ons toneelstuk. Het was een succes! Voor iedereen die er wat meer over wil lezen heb ik een link met een recensie geschreven door een van de recensenten die kwamen kijken (dit is in het Engels). Het was echt super leuk om te doen en ik heb er veel van geleerd.

 http://www.elpasotimes.com/news/ci_27219368/coronados-theater-group-puts-impressive-rendition-wild-strawberries

De cast van "Wild Strawberries"

Hiernaast had ik ook een aantal naschoolse koor repetities vanwege het kerst concert. Dit was een concert in samenwerking met de dansklassen. Bijna de hele theater zaal zat vol! Dat zijn zo'n 800 mensen.

Het toneelstuk was nog niet over of de audities voor het volgende stonden alweer voor de deur. Niks te verliezen, dus ik had me meteen opgegeven. Dit keer deed ik auditie voor een theater wedstrijd waarin elke school een kort toneelstuk speelt en het tegen elkaar opneemt.

De eerste zaterdag van de vakantie hadden we een feestje in Juarez; Vivians oud oom en tante waren 50 jaar getrouwd. In de Mexicaans cultuur zijn de mensen heel erg close met hun families en iedereen was uitgenodigd. Er werd gegeten, gedronken en natuurlijk gedanst.

Verder ben ik deze maand wel geteld 2 keer gaan hardlopen (haha) en heb ik de Hobbit gezien in IMax 3D.
Kerst vierden we met de mijn host-mom's kant van de familie bij haar zus thuis. Erg gezellig! Vivian's oom is kok en hij had voorgesteld om iets Nederlands te koken, dus we zaten met kerst aan de stamppot boerenkool (en veel ander lekkers natuurlijk). In Amerika geeft iedereen elkaar cadeau's met kerst, dus dat heb ik gezellig meegedaan. Verder deden we ook een cadeau spel waarbij verrassend veel mensen naar huis gingen met een porselijnen varken (?!).

Ik met mijn host-dad(Ignacio), host-mom(Eva), host-brother(Fabian) en host-sister(Vivian) met kerst. 

De dag na kerst, 26 december(Kerst is hier maar 1 dag. Wij hebben dat wel goed bekeken!), waren we van plan naar Chihuahua city (In Mexico) te vertrekken, maar het weer stond dat niet toe. 
We vertrokken de dag erna. De reis duurde ongeveer 4 uur inclusief plas- en eet pauze. We reden door de woestijn en kwamen af en toe een klein dorpje tegen. Opzich vermaakte ik me best. Onderweg stopten we ergens om quesadilla's te eten (een soort pannenkoek met kaas er tussen).


We gingen naar Chihuahua om Ignacio's kant van te familie op te zoeken en natuurlijk om mij de stad te laten zien. Ik kreeg van hem zelfs een persoonlijke tour door het centrum van de stad (haha). Natuurlijk mochten de Churros(een zoete snack die me deed denken aan oliebollen in stok vorm) niet ontbreken. 

Op de laatste dag van December (gisteren dus) zijn we wezen schaatsen in de ijshockey hal van El Paso. 

Oud en nieuw vierden we hier helaas zonder vuurwerk, want dat mag blijkbaar alleen buiten de bebouwde kom of zoiets dergelijks. Soms is het wel even wennen als dingen hier anders gaan dan thuis, maar meestal wel heel erg leuk. 
We hadden een gezellig en lekker dinner met mijn host-moms ouders en om 12 uur werden de confetti poppers, toeters en feesthoedjes erbij gehaald. 

Ik hoop dat het weer leuk was om mijn blog te lezen en heb geprobeerd wat extra foto's toe te voegen. Verder wens ik iedereen een gezond en gelukkig 2015 vanuit Texas. Ik heb het hier iniedergeval heel erg naar mijn zin en voor je het weet ben ik weer thuis.

Liefs,
Valerie